Document Type : Original Article
Authors
1 Assistant Professor, Physical Education and Sport Sciences Department, Faculty of Humanities, Shahed University, Tehran
2 MSc in sport physiology, Shahed University, Tehran, Iran
Abstract
Keywords
Article Title [فارسی]
Author [فارسی]
هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثر سه شیوه تمرین استقامتی، مقاومتی و موازی بر آمادگی هوازی و شاخصهای ترکیب بدنی دانشجویان پسر دارای اضافه وزن بود. بدین منظور تعداد 45 دانشجوی پسر ساکن خوابگاه دانشگاه شاهد که مبتلا به اضافه وزن بودند به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه استقامتی، مقاومتی و موازی تقسیم شدند. پروتکل تمرینی به مدت 8 هفته (3 بار در هفته) با شدت و مدت معین انجام شد. قبل از شروع پروتکل و 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، سنجش آمادگی هوازی، شاخصهای ترکیب بدنی صورت گرفت. دادهها با استفاده از آزمون آنکووآ تجزیه و تحلیل شد (05/≤ α). یافتهها نشان داد هر سه پروتکل تمرینی تاثیر معناداری بر آمادگی هوازی و شاخصهای ترکیب بدنی پسران دارای اضافه وزن داشت. در مقایسههای بین گروهی، گروههای استقامتی، مقاومتی و موازی بر آمادگی هوازی و شاخصهای ترکیب بدنی تفاوت معناداری داشتند و در متغیرهای آمادگی هوازی و شاخصهای ترکیب بدنی تمرین موازی موثرتر از دو تمرین دیگر بوده است. نوآوری پژوهش حاضر یکسان کردن حجم تمرین در سه پروتکل ورزشی بوده است تا با مقایسه بین گروهی موثرترین روش با مدت زمان یکسان را شناسایی کند. به نظر میرسد که 8 هفته تمرین استقامتی، مقاومتی و موازی تاثیر معناداری بر آمادگی هوازی و شاخصهای ترکیب بدنی پسران غیرورزشکار دارای اضافه وزن دارد و هر سه شیوه تمرینی میتواند منجر به بهبود آمادگی هوازی و شاخصهای ترکیب بدنی شود.
Keywords [فارسی]